Ik ben Pepijn, 17 (bijna 18
) jaar en zit op havo 4 en woon in Apeldoorn. Sinds begin 2013 had ik al aardig wat vrienden met een scooter. Dus besloot ik om ook mijn rijbewijs te halen. (Als je alleen voor de schakelbrommers komt zul je toch echt even naar beneden moeten scrollen)
Van een kennis kon ik een Tomos A35 kopen voor 10 euro. Zoals je verwacht voor die prijs moest er een hoop aan worden gesleuteld. Waaronder hem rijdend maken.
Ik voelde me helemaal de bom aangezien ik nu niet meer hoefde te fietsen (dacht ik). Onderhand was ik 16 geworden en had ik mijn rijbewijs gehaald. De vakantie brak aan en samen met mijn broer hebben we de Tomos helemaal uit elkaar gehaald, rijdend gemaakt en een nieuw kleurtje gegeven. 
Het eindresultaat: 
Hij had een top van 45 op de teller maar dat maakte allemaal niks uit. Dus nu werd het tijd om te gaan rijden. Mijn eerste ritje werd meteen ook mijn laatste. In 1.5 uur tijd was ik mijn kenteken verloren, ketting er 4x af gevallen en kwam ik erachter dat een Tomos niet geschikt is voor op de weg vanwege zijn snelheid. Verdrietig kwam ik thuis om er volgens achter te komen dat mijn broer er nog 1 had gekocht. Konden we lekker samen rijden dacht hij. 
Wat mij betreft had hij die 65 euro beter aan wat anders kunnen besteden. Maar goed ook deze Tomos gingen we weer rijdend maken. 
Het leek ons wel leuk om hem paars metallic te spuiten. Eerst proberen natuurlijk. 
En uiteindelijk helemaal af: 
We hadden nu ongeveer 150 euro in totaal voor beide brommers, verf en nieuwe onderdelen betaalt. Maar ze waren helemaal af. Eind goed al goed zou je denken. Maar nee ik wilde niet meer op de brommers rijden, ik wist nu dat een Tomos A35 niet geschikt was voor op de weg. Dus ik ging verder zoeken. Scooters vind ik niks dus het zou in ieder geval een brommer worden. Een vriend van me stuurde een foto van jawel een Tomos. Geen A35 maar een Tomos Revival. En op de één of andere manier vond ik dat ding helemaal geweldig. Je zou denken dat ik mijn lesje had geleerd maar ook deze keer dacht ik dat een Tomos Revival wel perfect zou zijn voor op de weg. De Revival was motorisch niet in orde dus de prijs was 165 euro. De stand staat nu op 315 euro. 
Ook bij deze brommer weer hetzelfde riedeltje: uit elkaar halen, schoonmaken en repareren. 
Ondertussen zijn we al 3 maanden verder en was school weer begonnen. Maar ik wilde niet op de Tomos A35'jes rijden dus ik fietste nog steeds. Ik was zo overtuigd dat deze brommer perfect was dus wilde ik hem ook erg mooi maken. Mat zwart met glanzend chroom en mat chroom was de kleuren combi. 
Ik heb uiteindelijk 3 dagen ermee gereden totdat de zuigerveren kapot gingen. Dus hij ging weer uit elkaar en ik ging weer fietsen. Op een dag besloot ik toch maar om de zwart Tomos A35 te pakken maar je raad het al: de zuigerveren gingen bij die ook kapot. 400 euro geïnvesteerd voor 3 kapotte brommers. Ik had me rijbewijs al een half jaar maar heb in totaal dus maar 4 dagen gereden. Ik leerde wat meer over de werking van brommers maar had zelf geen rijdende. Zodoende kwam ik filmpjes tegen van crossmotors. Ik vond het geweldig. Een vriend van me zei dat hij een yamaha YZ125 had en vroeg of ik daar op wilde rijden. Ik kon niet schakelen maar gas geven in z'n vrij was heerlijk. "Jammer dat ik geen motorrijbewijs heb" zei ik. Maar toen zei hij dat er ook schakelbrommers waren. Ik dacht shit. Nu heb ik 3 kansloze brommers terwijl een schakelbrommer ideaal zou zijn. Mijn moeder vond het prima maar dan moest ik wel alle tomossen weg doen. Na heel veel mailtjes verstuurd te hebben naar mensen met de vraag of ze willen ruilen was er eindelijk iemand die de Tomos Revival wel wilde hebben. Voor 300 euro en de Tomos Revival te hebben afgegeven was ik de gelukkige eigenaar van een Derbi senda x-treme r uit 2008.
Ik heb hier bijna een jaar mee gereden totdat ik een keer uit gleed in de regen en alle 5 de middenvoetsbeentjes in m'n linkervoet brak. De linkerkap was helemaat kapot, de radiateur lekte en het stuur stond verschrikkelijk scheef. Aangezien ik toch in het gips zat ging ik de tomossen maar verkopen. Maar wie wil er nou een Tomos A35 met geel kenteken? Niemand eigenlijk. Dus probeerde ik ze maar te ruilen. En dat lukte. Iemand had een Rieju MRX uit 2010 staan en wilde wel ruilen voor de 2 Tomossen. Zonder bijbetaling 
. 
Ondertussen heb ik een nieuwe radiateur in de Derbi gezet. In totaal heb ik nu dus 700 euro betaalt voor 2 schakelbrommers. Iemand op school had een Derbi GPR 2013 gekocht. Ik had daar een klein stukje op gereden en dat leek me wel wat. Dus opnieuw naar marktplaats en eens kijken of ik de Derbi senda kon ruilen voor een Derbi GPR of een Aprilia RS50. En ook dat lukte. Zie hier een Aprilia RS50 uit 2008 
Ook deze keer geen bijbetaling. Maar deze brommer had geen achterrem. En hij lekte best veel. Maar daar kwam ik later pas achter. Maarja. Wit vond ik niet mooi dus werd het tijd om de Aprilia uit elkaar te halen en te verven. Mat zwart uiteraard. 
De brommer was perfect alleen kreeg ik het lekken er niet uit. Maar toen ik een stukje ging rijden met vrienden kwam ik erachter dat ik last van m'n nek krijg. Ik ben best klein dus ik zit redelijk ver naar voren. Dat gecombineerd met deze crosshelm zorgde ervoor dat ik niet langer dan een half uur op de Aprilia kan zitten. 
Terug naar markplaats en 2 weken later was de Aprilia verkocht voor 960 euro. Nu doe ik ook de Rieju weg en volgende week koop ik een Derbi drd racing white uit 2012. Tegen die tijd plaats ik wel wat foto's. Ja ik heb veel ellende meegemaakt met de brommers maar ik heb er ook veel van geleerd en heb er aardig wat geld mee verdient. Als ik de Derbi drd gekocht heb stop ik ermee. Misschien nog een beetje tunen maar dat komt later. Maar goed. Genoeg tekst voor deze keer. Ik hoop dat jullie met interesse gelezen hebben en misschien zien jullie me wel een keer bij een schakel-meeting.
Groetjes Pepijn
-02-04-2016
Een vriend van me vond het weer eens tijd om mijn geschiedenis bij te werken. Hij heeft gelijk dus hier ben ik weer.
Als afsluiter had ik vertelt dat ik de Rieju weg zou doen en een Drd Racing zou halen maar die jongen opeens niet meer reageerde op mijn berichten. Geluk bij een ongeluk zei de koper ook af van de Rieju vanwege prive omstandigheden dus gelukkig had ik nog een schakelbrommer. Ik heb daar erg lang op rond gereden. Hij werkte perfect totdat ik met 2 goede vrienden ging toeren. Met een gangetje van rond de 60 knalde mijn linker achterwiellager eruit. Ik had het niet zien aankomen omdat ik geen speling of wat dan ook had op het wiel. Het was vlak bij het huis van die ene vriend gebeurd dus we hebben daar de brommer neergezet en het wiel eruit gehaald. Nieuwe lagers erin en hoppa ik kon weer rijden. Dacht ik. Om de één of andere reden draaide het wiel niet meer soepel. We hebben van alles geprobeerd maar niets hielp. Ik stond op het punt om de Rieju het kanaal in te gooien toen mijn moeder ingreep. De lokale brommerboer zou de brommer helemaal nakijken en mijn moeder zou de reparatie betalen. Wat bleek nou: de remblokjes zaten verkeerd
. Vanaf dat moment reed de Rieju nog beter. Ik kreeg zelfs de smaak weer te pakken van het sleutelen. Dus ik kocht een Malaguti Drakon.
Yup zo zag hij eruit Ik kreeg er 2 motorblokken, 3 kratten onderdelen en de kappen erbij. Het riedeltje kennen jullie al: de brommer kaalstrippen, schoonmaken en spuiten en vervolgens weer in elkaar zetten. 
Jaja Ducati rode kappen 
. Onderhand kwam ik in contact met een een drd pro. Dat leek mij ook wel wat dus ik zette de Rieju weer op marktplaats met in gedachte dat ik dan een aardig bedrag zou krijgen waarvan ik een deel van een pro mee kan betalen. Als ik daadwerkelijk een pro had gevonden dan kon ik de Malaguti verkopen. Tot die tijd zou ik op de Malaguti rijden. Na een tijdje vond ik daadwerkelijk een pro en een koper voor de Rieju. Op zaterdag zou ik de pro ophalen voor een mooie prijs en een week daarna zou de Rieju opgehaald worden. Tot mijn grote ergenis zei de verkoper van de pro 8 uur voordat ik de brommer op zou halen dat hij toch maar niet zn brommer aan mij wilde verkopen maar dat de pro naar een vriend van hem gaat. Ik vond dat een verschrikkelijke naaistreek. Nu ben ik niet zo iemand die na een afspraak te hebben gemaakt opeens afzegt kaar eerlijk gezegd kwam die gedachte wel in mij op toen de jongen die de Rieju wilde kopen weer een berichtje stuurde. Hij wilde eerst even kijken voordat hij echt het besluit nam om de brommer te kopen. Ik vond dat goed en hoopte stilletjes dat hij toch niet wilde kopen. De dag brak aan dat hij zou komen en ik zat met tranende ogen te wachten. De jongen arriveerde, keek kort naar de brommer en kwam tot de conclusie dat dit brommer was die hij wilde. Ik was gewend dat mensen eerst uitvoerig onderzoek deden voordat ze een brommer kochten dus legde nog het één en ander uit erover maar die jongen had er geen belang bij. Na aandringen van mij wilde hij toch een proefrit maken zodat ik kon bewijzen dat er echt niks mankeerde met de brommer. Toen hij ging rijden ging zn vader een beetje tegen mij praten. Wat bleek, de jongen was net 15 geworden en deze brommer werd zijn beunbrommer voor in het weiland aangezien zijn oude brommer kapot gereden was. Ik kon wel janken. Na een zeer kort rondje kwam de jongen weer terug en zei dat hij de brommer over een paar dagen op zou halen. Hij vertrok en ik hield het niet meer. Mijn prachtige brommer die zo perfect was zou binnen de kortste keren ergens bij het schroot liggen. Als troost had ik de Malaguti nog dus in die paar dagen zou ik die af maken (alleen de elektrische dingen moesten nog) zodat ik in ieder geval weer kon rijden. Maar helaas de kabelboom was flink verknipt en het bleek nog een hele opgave te zijn om de brommer elektrisch in orde te krijgen. Een paar dagen later kwam die jongen weer en schreven we de brommer over en kreeg ik het geld. We laadden de brommer in en maakten hem vast met spanbanden. De vader trok erg hard eraan waardoor de linker radkap en achterkap zowat dubbel klapten. Ik zei dat de kappen zo konden breken maar de vader en de jongen vonden dat geen probleem. Nou daar ging de Rieju dan. Kappen al bijna kapot en opweg om ergens in een weiland kapot te gaan. Ik wist dat de Malaguti erg veel problemen zou opleveren dus ben ik op marktplaats gaan speuren voor een vervangende brommer. Dezelfde dag kocht ik een Aprilia sx.
Dit was mijn eerste brommer die harder dan 70 kon en ik was dolgelukkig. 2 dagen later kreeg ik een berichtje van de jongen die de Rieju had gekocht. "Als je tegen mij gelogen hebt zeg het dan. Want ik vind dit een naaistreek van je." Ik snapte er niks van dus vroeg ik wat er was gebeurd. De Rieju deed het niet meer. Hij vonkte niet, benzine lekte noem maar op. Ik stuurde terug dat ik er altijd goed voor gezorgd had, de jongen de bonnen heeft gezien van reparatie en dat er tijdens de proefrit echt niks aan de hand was. Daarnaast probeerde ik op afstand hem te helpen met het maken van de brommer. De jongen begreep gelukkig dat ik er echt zuinig opgeweest was. Uiteindelijk deed de brommer het weer. Het probleem was dat de jongen erg onvoorzichtig was geweest en in het weiland al een paar flinke valpartijen had meegemaakt. Het was dus zijn schuld en hij erkende dat. Het laatste wat ik vernomen heb is dat de Rieju flink afgeragt was. Ook al was ik gehecht geraakt aan de Aprilia sx, deed mij dit toch pijn. Terug naar de Aprilia dan maar. 
Ik heb er een oliepomp opgezet en zwarte wielen gekocht. Het leek mij wel leuk om ook 21-18 crossbanden erop te zetten. Helaas had ik geen rekening gehouden met de dikte van de naaf en al gauw had ik veel te veel wielen in de schuur liggen. 
De wielen die wel passen komen van een Drd Pro R 2014 af. Heb ik toch een deels een Pro XD. 
Terug naar de Malaguti. Een vriend van me is super handig in elektrische dingen dus we hebben er een nieuwe kabelboom voor gemaakt. Alles werkte behalve de elektrische start. Helaas wilde niemand een Malaguti Drakon dus misschien kan ik ruilen. En jawel ik vond iemand die zonder bijbetaling wilde ruilen. Zijn Aprilia sx, met de zwarte leeuw, tegen mijn Malaguti. Op de dag van ruilen deed de elektra het opeens niet meer. Zekering kapot. Snel even een andere erin gedaan en op naar de plek waar we hadden afsesproken om te ruilen. De Aprilia zag er goed uit. Moest alleen nog even wat beter afgesteld worden. Dus we pakken de Malaguti en ik draai het contact om. Er gebeurde niks. Zekering weer kapot. Voor het geval dat had ik er wat meer meegenomen dus snel die erin gestopt en de elektra werkte weer. Ik start de brommer en loop alles nog even snel na. Opeens zegt die jongen: "Uhm hoort er rook uit de koplamp te komen?" Snel de brommer uit gedaan. Er was 1 klein stukje dat niet geisoleerd was en dat heeft kortsluiting veroorzaakt. Daardoor ging de zekering ook kapot. En door het laten draaien van het blok was ongeveer 1/3 van de kabelboom verbrand. De jongen wilde alleen ruilen als ik 150 bij zou leggen. Mijn ego zei meteen nee en we gingen weer naar huis. Halverwege de rit realiseerde ik dat ik onderhand ongeveer 700 euro had geinvesteerd in al mijn brommers. 700+150=850 euro voor een goede Aprilia sx. Dat is best een mooie prijs. En al helemaal als je nog een Aprilia sx in de schuur hebt staan. Helaas had die jongen al een andere koper voor zijn brommer. Nog paar foto's van de Aprilia die in de schuur stond. 
Nou opnieuw een kabelboom maken en deze keer alles goed isoleren. Maar niemand wilde de malaguti kopen. Toch maar weer iemand vinden die wilde ruilen. Helaas waren er weinig brommers die evenveel waard waren als de Malaguti. Totdat ik besloot om eens naar een gpr/rs4/rs50 te zoeken. Jawel ik vond een Derbi gpr uit 2010. Je weet wel dat nieuwste typen in de kleuren blauw of geel. Het probleem van die brommer was dat hij niet goed liep sinds er een 70cc Airsal op was gezet. Hij moest alleen worden afgesteld. Eenmaal daar aangekomen bij die jongen bleek dat we geen testrit konden maken omdat hij geen ketting en voortandwiel had. Er zaten flinke krassen op de tank en de elektronica deed het ook niet. Dit was een flinke teleurstelling. Maar een kapotte gpr uit 2010 was beter dan een werkende Malaguti die niemand wil dacht ik. Het onderzoeken van de brommer begon. Ik zag dat de bougie niet was aangedraait, de cilinder loszat en de uitlaat niet goed was gemonteerd. Vind je het gek dat de brommer slecht rijdt. Ik pakte de Malaguti uit de bus. Accu leeg dus de elektronica deed het niet 
Na veel overleggen en elkaars brommer nog verder onderzocht te hebben, hebben we toch geruilt 
De daarop volgende dagen had ik geen tijd dus van het weekend kon ik pas beginnen met sleutelen. Na de bougie, cilinder en uitlaat goed te hebben vastgezet en een ketting en voortandwiel erop te hebben gezet starte de brommer in 5 meter 
Een Malaguti tegen een gpr 
Hij trok wel valse lucht dus na een weekje heb ik de cilinder eraf gehaald en de 50cc die ik erbij kreeg gemonteerd. Hij trok geen valse lucht meer. De gpr was perfect. Ondertussen nog rietjes op de Aprilia gedaan 
Maar toen na 3 weken rijden vloog, dacht ik, de uitlaat eraf. Hij maakte opeens heel veel lawaai en schoot in de toeren. Heb onmiddelijk de gpr uit gezet, naar de kant gerold en naar huis gelopen. Iets in mij zei dat ik eerst naar de oliepomp moest kijken. Dus samen met een vriend haalden we het kapje eraf. We troffen het volgende aan: 
En nadat we de cilinder eraf haalden: 
Een vastloper dus. Roest ontstaat niet met een paar dagen. Dit had de vorige eigenaar wel even mogen vertellen. Maar goed ik had geen zin om ruzie te maken en besloot de 70cc er maar weer op te zetten en het blok volledig te reviseren. Hier nog een filmpje van toen hij reed met valse lucht en op het eind nog een paar foto's [youtube]https://www.youtube.com/watch?v=RL4zRwF2nEc[/youtube] De 70cc zit er op en meteen alles nog even nalopen op mankementen. gelukkig zijn we verder niks tegen gekomen. 
Ook maar even poetsen 
En ik kan weer heerlijk rijden 
Nu de gpr af is werd het tijd om de Aprilia helemaal naar mijn smaak te maken. Ik ben nu bezig om er een elektrische start in te maken. Killswitch, 19mm carbareteur met doorzichtige vlotterbak, mat zwarte achterbrug, nieuw RAW achterlicht en een mooie knop voor de radiatorfan staan op de planning. Maar helaas kreeg de gpr een lekke voorband dus dat moest nog even opgelost worden. 
En echt precies een week en 1.5 uur later had ik een lekke achterband. Waarschijnlijk ergens door heen gereden. Als de Aprilia af is gaat 1 van de brommers de deur uit maar ik weet nog niet welke. Maar dat is weer een verhaal voor de volgende keer. Tot dan!
Pepijn
-18-06-2017
Deze keer was het mijn moeder die vond dat ik mijn geschiedenis maar eens moet updaten dus bij deze: hier ben ik weer.
Goed we waren gebleven bij mooi maken van de Aprilia sx. Ik had de achterbrug weggebracht om zwart te laten poedercoaten. Wat andere onderdelen heb ik gespoten.
Het wachten op de achterbrug duurde erg lang dus ik had de Aprilia deels in elkaar gezet om te kijken hoe hij er ongeveer uit kwam te zien. Ondertussen ook nog een minibike gereviseerd en mooi gemaakt voor een kennis. Jeutje wat kan zo’n ding hard lopen. Niet normaal.
Daarna kwam het inbouwen van de elektrische start. Van een drd pro (jaja het is meer een drd pro dan een sx) had ik een vliegwiel, startmotor, bendix en een beugel gekocht en originele bouten en busjes van easyparts. Aangezien het makkelijker was om met lege carters te werken besloot ik om het blok uit elkaar te halen. Als het blok toch uit elkaar ligt dan kan je net zo goed er nieuwe lagers in doen. Dus ook maar nieuwe krukaslagers en baklagers ingedaan. Schroefdraad getapt waar de startmotor moest komen en alles voor de elektrische start geplaatst. Bij het plaatsen van de versnellingsbak was er een ringetje los geraakt en lag los in het carter. Helaas kwam ik daar pas achter toen het hele blok dicht gebouwd en al in het frame hing. Hij kon dus weer uit elkaar en zodra ik bij de versnellingsbak kwam was het probleem gauw gevonden en opgelost. Alles weer dicht bouwen en in het frame hangen. De achterbrug was klaar dus die kon er ook in en het eerste rondje was een feit.
[youtube]https://www.youtube.com/watch?v=nkF4RwE8Fw4[/youtube]
Het gas bleef nog een klein beetje hangen en alles was nog niet netjes weg gewerkt maar de brommer liep. Toen kwam het moeilijkste: de kabels, het startrelais, de gashandle en alle elektrische componenten aansluiten. De jongen die een nieuwe kabelboom had gemaakt voor de Malaguti hielp weer en ook dit was een koud kunstje voor hem. Alle delen werden netjes aangesloten en na een dag kabels trekken en isoleren kon ik om 01:30 zeggen dat de elektrische start werkte.
[youtube]https://www.youtube.com/watch?v=OVypx3CT4e0[/youtube]
De rest van de brommer kon in elkaar gezet worden, alles netjes weg werken en wat moet nog even poetsen of polijsten.
Wat was ik trots op deze brommer. In mijn ogen was dit de mooiste sx die ik ooit gezien had, hij reed perfect EN hij had een elektrische start die altijd werkte. De vakantie begon zo langzamerhand tot z’n einde te komen en uiteindelijk brak de eerste schooldag aan. Ik begon aan de opleiding motorfietstechniek en had een stageplek geregeld bij een Ducati specialist. Na een les rekenen en Engels had ik een les theorie. Alles wat je moet weten over motoren leerde je daar. Toen nog een praktijk les. Ik liep het praktijk lokaal binnen en wist niet waar ik moest kijken. Wat superbikes, enduros, tourmotoren, scooters en meer stonden daar uitgesteld. Ik wist dat dit een geweldige opleiding zou worden. Een aantal weken gaan voorbij en op een ochtend zag ik op Facebook een prachtige enduro motor staan. Om de één of andere reden kreeg ik het idee dat dat mijn droom motor was. Ik keek wie de verkoper was en zag dat de verkoper mijn mentor was. Dus ik meteen appen en hij nodigde mij uit om na de les even de motor te komen bekijken. Ik kon niet wachten om weer naar school te gaan. De dag duurde uren maar uiteindelijk kon ik de motor in het echt bekijken. Wat een pracht ding. De motor was van het merk Husqvarna en had 510cc. De gedachte die ik eerder had dat ik niet meer dan 350cc aankon was nergens meer te bekennen en ik zou die 510cc wel temmen (dacht ik). Ik ging akkoord met de prijs en aangezien ik de rest van de week vrij was zou ik hem de volgende dag ophalen. Eenmaal thuis gekomen vertelde ik Mn moeder dat ik een prachtige motor had gezien. Ze was blij dat ik een leuke dag had gehad. Toen vertelde ik dat ik de motor morgen ging ophalen. Ze lachte en ging naar een afspraak. De volgende morgen maakte ik aanstalten om weer naar school te gaan. Mn moeder vroeg waarom ik zo vroeg weg ging aangezien ik vrij was. Ik zei dat ik de motor ging ophalen. Toen lachte ze niet meer. Ze was niet echt blij dat ik een motor ging ophalen terwijl ik nog geen rijbewijs had, pas over 10 maanden examen kon doen voor de benodigde A2 rijbewijs en ze was al helemaal niet blij dat ik met geld zat te smijten. “Waar ga je dat van betalen?” vroeg ze. Ik zei dat ik dat van mijn studierekening ging betalen. Want ja ik doe motorfietstechniek dus een motor is in principe huiswerk dus kan ik dat net als studieboeken betalen van de studierekening. Ze vond mijn gedachtegang wel grappig maar erg blij was ze er niet mee. Op naar school dan maar. Motor overschrijven, opladen en weer terug naar huis. Mn moeder vond het wel een hele mooie motor en onder de voorwaarde dat ik niks meer uitgaf en alles wat ik verdiende naar de studierekening zou storten mocht ik de motor houden.
Diezelfde avond had ik met wat vrienden afgesproken bij een industrieterrein om de motor te laten zien. Als het snelste waar ik ooit op gereden had een mhr 80 was en nu op een 510cc reed voelde ik me erg klein. Maar ik had de motor onder controle. Bij het industrieterrein was een klein grasveld en aangezien ik noppen had moest ik ook daar even rijden. Het was donker en ik reed ongeveer 30 toen er plots een greppel van 2 meter diep voor me opdook. Die greppel was op de keren dat we eerder op dat terrein waren er nog niet. Ik kon niks meer en reed er vol in. Mn borst klapte op het stuur, Mn hoofd en schouder ramde de rand van de greppel en de motor viel boven op mijn been. Ik probeerde de motor van me af te duwen maar dat lukte niet. Na wat voor mij een eeuwigheid leek te hebben geschreeuwd en geduwd lukte het eindelijk om mijn been te bevrijden. Het feit dat ik knie/scheenbeschermers droeg had mijn been gered van een verbrijzeling. Misselijk, duizelig, en veel pijn in de nek, rug en schouders kroop ik uit de greppel naar de weg en toen zagen mijn vrienden me pas. Ze zaten me te zoeken maar aangezien de greppel erg verborgen lag konden ze me niet vinden. Als je over het veld keek zag je niet dat de greppel er zat maar zodra je pas een paar stappen naast stond kon je hem zien. Ik weet niet hoe maar zij hebben de motor eruit gekregen, de motor weer op de aanhanger gezet en mij naar huis gebracht. De volgende dag kwamen er weer een aantal om te kijken hoe het met mij en de motor ging. De pijn in Mn rug en nek waren gelukkig voorbij maar Mn schouder deed nog erg pijn en ik kon mijn linkerarm amper gebruiken. Dit ging pas na 2 weken weg. De motor had erg veel gras en modder gegrepen maar had verder geen schade. Mn helm was wel kapot. Dat bewijst wel weer dat een motor van veel betere kwaliteit is dan een Derbi of Aprilia.
Mijn vrienden gingen de motor schoonmaken en ik besloot om maar te gaan sparen voor een nieuwe helm en crosskleding. Er gingen een hoop weken voorbij en tegen oktober 2017 besloot ik om de Aprilia sx te koop te zetten. Het weer was niet zo mooi meer en ik wilde niet dat de sx vies zou worden. Daarnaast moest ik nog steeds een hoop geld op de studierekening zetten. Er was iemand die wel wilde ruilen tegen zijn Derbi gpr. Het was precies dezelfde als ik had maar dan de blauwe versie. Het leek me wel grappig om de blauwe en gele gpr te hebben dus we gingen in gesprek. Op vrijdag hadden we alles geregeld en ik zou maandag zijn kant op gaan om te ruilen. Zondagavond stuurde ik hem nog een berichtje of ik iets eerder kon komen. Als reactie kreeg ik dat hij diezelfde zondag een interessanter bod had gekregen op zijn gpr en dat hij al verkocht was. Ik was woest. Als je een afspraak maakt dan houd je er toch aan? Hij vond van niet want als je een beter aanbod krijgt dan pak je die ook al heb je een afspraak gemaakt zei hij. Hij zal vast weinig vrienden hebben. Afijn ruzie maken is niet mijn ding dus ik ging de sx weer te koop zetten. In januari kreeg ik een berichtje van iemand met wie ik vaker had gereden en ook uit Apeldoorn komt. Deze Thijs kende wel iemand, Victor, die een schakelbrommer zocht en ze vonden beiden mijn brommer super mooi. Ik nodigde ze uit voor een proefrit op maandag en samen met de moeder van Victor kwamen ze de brommer bekijken. Ik vertelde alles en beantwoorde hun vragen en zij bekeken en testen de brommer. Aangezien Victor niet kon schakelen ging Thijs de proefrit maken. Hij rijdt weg, rijd een stukje en komt even later terug en concludeert dat de brommer in uitstekende staat is. Na nog even gekletst te hebben wil Thijs nog een stukje rijden. Deze keer wilde hij zien hoe hard de brommer nou echt kon. Na lomp gas te geven trekt hij zo hard aan de gashandle dat het tonnetje van de kabel schiet en de gaskabel uit de handle valt. De moeder van Victor begint meteen op te merken dat de brommer van slechte kwaliteit is maar Thijs gaf toe dat hij lomp gas zat te geven. Even later had ik de kabel weer gemaakt en besloot Victor om de brommer te kopen. De helft van het bedrag betaalde hij contant en de rest maakte hij over. Van de ene bank naar de andere bank kan een tijdje duren maar 2 dagen later stond het bedrag op mijn rekening. Maar er ontbrak 100 euro. Ik belde Victor om te vragen waarom hij 100 euro te weinig had overgemaakt. Hij deed erg vaag maar uiteindelijk stotterde hij dat ze dat gedaan hadden voor het geval er achteraf toch iets mis zou zijn met de brommer. En voegde hij eraan toe dat hij blij was dat hij dat gedaan had want ik was een oplichter want een dag na het kopen deed de koppeling het niet meer en later startte de brommer niet meer. Ik was verbijsterd. 100 euro achterhouden, 2 dagen na verkoop brommer kapot en mij een oplichter noemen. Na door te hebben gevraagd kwam ik erachter dat die Victor totaal geen verstand had van brommers. De elektrische start deed het niet meer, met de kickstart ging hij niet aan en van aanlopen had hij nog nooit gehoord laat staan van de brommer warm laten draaien. Het probleem lag dus bij hem en niet bij de brommer. Ik sprak af dat ik hem en de Aprilia op woensdag op zou komen halen met de aanhanger en dat ik hem leerde hoe je moet rijden en hoe je een schakelbrommer moet onderhouden. Als ik de brommer wel aankreeg en kon laten zien dat hij goed functioneerde zou ik mijn 100 euro krijgen. Ik zei mijn afspraak met wat vrienden af, haalde Victor en de Aprilia op en reed naar een industrieterrein. In de rit erheen zei ik dat als er problemen zijn dat je dat gewoon met mij moet bespreken en niet geld moet achterhouden en mij een oplichter moet noemen als je zelf niet eens weet hoe je met een brommer om moet gaan. Hij gaf toe dat het een domme actie van hem was en dat dat geld achterhouden zijn moeders idee was. Zo doet zij immers altijd zaken om ervoor te zorgen dat ze nooit opgelicht kunnen worden. Ik vroeg of zij ook een krat bier kocht in de winkel, het half leeg drinkt en dan het volledige bedrag terug eist maar daar gaf hij geen antwoord op. Eenmaal aangekomen bij het industrieterrein haalde ik de brommer van de aanhanger en vroeg ik of hij de brommer wilde starten. Hij drukte op de knop en er gebeurde niks. Ik vroeg hoe vaak hij dat gedaan had. Hij zei dat hij de brommer erg vaak elektrisch startte, hem uit zette en weer starte puur om de elektrische start te showen. Ik vertelde dat de accu snel leeg raakt als je een elektrische start gebruikt en als je meer start dan rijd dat hij niet bij kan laden. Ik vroeg of hij de brommer kon aankicken. Wat had die jongen weinig kracht in z’n been. Je hebt al niet veel kracht nodig om een 50cc te starten maar dit was dramatisch. Ik vroeg of hij de brommer kon aanlopen. Hij wist niet wat ik bedoelde. Ik legde het uit en deed het voor. De Aprilia startte binnen 2 meter. “Zie je dat er niks mis is met de brommer”, zei ik. Opeens kwamen er een paar auto’s naar ons toe gereden en kwamen er wat mensen naar ons toe. Binnen 2 minuten stonden er 12 mensen om ons heen. Victor werd lijkbleek. Ik vertelde dat dit de vrienden waren met wie ik had afgesproken maar had afgezegd om jou te helpen. Dit zijn echte vrienden en ze waren gekomen omdat ze vonden dat het niet cool was van Victor om zich zo te gedragen en ze wilden dat even duidelijk maken. Samen met de jongen die de electra heeft gedaan heb ik alles vertelt wat je moet weten van schakelbrommers en wat er allemaal gedaan is aan de Aprilia waar je rekening mee moet houden. Ik leerde hem schakelen en hij concludeerde dat de koppeling niet stuk was en de brommer in perfecte staat verkeerde. Aan het einde vroeg ik of hij de brommer elektrisch wilde starten. Dat lukte. Door te rijden raakt de accu vol en kun je hem dus elektrisch starten. De jongen was blij dat de brommer goed was, zou de 100 euro dezelfde avond overmaken en als hij nog vragen had zou hij een bericht sturen. Vrijdag stond het geld op mijn rekening.
Die week had ik ook 17 inch supermoto wielen gekocht voor de Husqvarna. Over 5 maanden kon ik immers beginnen aan mijn motorrijbewijs en constant op noppen rijden is niet zo fijn.
Yep de achterschijf en remblokken ontbreken en de klauw voor zit niet vast. Bij het crossen had ik zowel voor als achter de remblokken opgereden. Achter was zover heen dat ik ijzer op ijzer remde en de schijf achter had beschadigd. Dus toen ik deze foto maakte had ik al nieuw spul bestelt maar was het nog niet binnen.
Zaterdag ging ik zoals elke zaterdag weer aan het werk. Ik kom thuis en mn moeder vraagt hoe vaak ik ben gebeld. Ik pak mijn telefoon erbij en zie dat ik niet gebeld ben die dag. Oh zegt mijn moeder. Victor en z’n moeder stonden vandaag huilend aan de deur. Ze wisten niet wat ze met de brommer moesten doen. Victor werd door Thijs gepusht om een brommer te kopen terwijl Victor helemaal geen interesse heeft in voertuigen. Om te zorgen dat hij op zou houden met pushen hadden ze maar een brommer gekocht. Maar nu ze hem eenmaal hadden wisten ze niet wat ze ermee moesten doen aangezien Victor er niet op wilde rijden. De ouders van Victor waren recentelijk uit elkaar gegaan en dat liep niet helemaal vlekkeloos. Kortom het was een impuls-aankoop en ze hoopten dat ik de brommer terug zou kopen. De brommer terugkopen wilde ik natuurlijk niet maar we spraken af dat ik ze zou helpen met verkopen voor de juiste prijs en ik zou 10% van het verkoopbedrag krijgen. Al gauw had ik een koper geregeld en het leek mij het beste om in een persoonlijk gesprek met Victor te vertellen dat ik een koper had geregeld, hoe hij de brommer verkoopklaar moest maken en dat hij er niet meer op mocht rijden. ’s Avonds kom ik bij hem thuis en zijn moeder en Thijs zitten aan de tafel. Het leek wel of ik verhoord werd. Het ging niet over hoe of wanneer de brommer verkocht zou worden maar of ik een kleine of een grote oplichter was. Ik zou de brommer met een lekke band verkocht hebben, koppeling was kapot gegaan om de avond van verkoop en de brommer startte niet. “Hoho” zei ik de koppeling is helemaal niet kapot maar het tonentje van de gaskabel brak omdat Thijs lomp deed. ” Koppeling of gaskabel dat is hetzelfde en maakt niet uit” zei die moeder. “Je bent een leugenaar want Thijs deed helemaal niet lomp maar jij bent geen monteur.” Ook zou ik het achterwiel levensgevaarlijk scheef in de brommer hebben geplaatst. Ze waren lopend met de brommer naar een scooterzaak gegaan (4 kilometer verderop) en die bevestigde dat het een wonder is dat er geen ongelukken zijn gebeurd vertelden ze. Het leek mij sterk dat ik het wiel er scheef in had gezet. De kennis wat ik op school en bij de Ducati specialist leer gebruik ik ook bij mijn brommers. Onder andere hoe je een wiel recht in de brommer/motor zet, ketting spant en vastzet. Ik werd weer beschuldigd van alles en die moeder vond het zo erg voor haar arme jongen want hij heeft niet eens kunnen rijden op de brommer. Ik zei dat het me erg sterk leek dat Victor en Thijs weer lopend terug zijn gegaan van de scooterzaak. Je gaat toch immers rijden als je voertuig het weer ‘doet’? en voegde ik eraan toe: “Ik heb zeker 12 mensen die kunnen bevestigen dat Victor 40 minuten tot een uur op het industrieterrein had gereden. En hoe zit dat met die foto die laatst op instagram voorbij kwam waar de brommer op een geliefde motor/auto/brommer route staat? Is die brommer 10 kilometer op een aanhanger verplaatst puur voor een foto met een andere brommer?” Die 12 mensen en ik waren leugenaars was het antwoord. Victor had het hele gesprek niks gezegd en keek mij ook niet aan. Die moeder en Thijs waren het grootste gedeelte aan het woord om mij te beschuldigen. Ik was er zo klaar mee. Ik stapte op legde wat geld neer voor de lekke band en ben weggegaan. Wat mij betreft konden ze alle drie ver weg gaan rotten. Diezelfde maand kreeg ik via via foto’s gestuurd van een kapot blok. Een versnellingsbak tandwiel was doormidden gebroken. Ik vroeg van wie dat was. Het bleek het blok van de Aprilia sx te zijn. Victor dacht dat je wel met 10k toeren in z’n 6 in één keer naar z’n 1 kan schakelen zonder koppeling. Ook kreeg hij het voor elkaar om aangereden te worden en nog een schuiver te maken voordat hij deze stunt uithaalde. Die Thijs en nog iemand gingen het blok reviseren want in tegenstelling tot mij hadden zij wel verstand van brommers zeiden ze. Later die maand zagen een paar vrienden van me de Aprilia sx weer rijden maar nu zat er een OT-blok onder. Reviseren is kennelijk niet gelukt. Weken later stond de brommer bij een andere scooterzaak. En maanden later weer.
[youtube]https://www.youtube.com/watch?v=d3GHvC_wxJ8[/youtube]
In het begin van dit filmpje zie je nog wat beelden van de Aprilia. Ik vind het doodzonde dat al het geld en de tijd die in de brommer was gestopt niet meer te zien was aan de brommer. Maar goed leven in het verleden is ook niet goed. Onderhand was het al een tijdje lente en ik kon niet wachten om mijn motorrijbewijs te halen. Maar die lessen, examens en motorkleding voor op straat kosten ook een hoop geld dus mijn bedoeling was om de Derbi gpr te verkopen en dan die dingen te betalen. Aangezien de gpr mijn vervoer was en niet mijn showbrommer was hij erg vies dus hij moest eerst goed schoongemaakt worden voordat ik hem kon verkopen. Het beste leek mij om de gpr op het blok na uit elkaar te halen, alles schoon te maken alvorens hem te verkopen. Maar dat betekent dat ik een tijdje geen vervoer heb. Dus ik moest een fiets kopen en gaan fietsen. Dat leek mij niet zo leuk dus het uit elkaar halen van de gpr bleef ik uitstellen. Tot er op een avond de ketting brak. Toen was ik bereid om de gpr uit elkaar te halen, helemaal strak te maken en te verkopen.
Beginnen met alles uit elkaar te halen
En alles ligt los
Ook meteen maar de voorvork reviseren
En de gpr kan weer opgebouwd worden
Na de brommer nog flink gepoetst te hebben was hij eindelijk klaar.
[youtube]https://www.youtube.com/watch?v=z_yjf-5qVTU[/youtube]
Ook deze keer vond ik het erg om deze brommer weg te doen maar aangezien er veel rollerbanken in Apeldoorn zijn zou ik er ook niet op gaan rijden. Daarnaast was ik begonnen met rijlessen voor het A2 rijbewijs dus zodra ik die had zou ik toch alleen maar op de Husqvarna gaan rijden. Ik vond een jongen die de brommer wilde bekijken en als die in goede staat verkeerde zou hij hem kopen. Hij kwam helemaal uit Friesland om te kijken. We maakten een afspraak en een week kater kwam hij de brommer ophalen. Van wat ik tot nu zie zorgt hij erg goed voor de gpr en daar ben ik erg blij mee.
Mijn brommertijd komt zo tot zijn einde. Ik denk niet dat ik ooit nog een brommer ga halen. Als ik een project haal dan wordt daar waarschijnlijk een motor. Maar wie weet wat de toekomst brengt.
Doordat het zo druk is bij het cbr heb ik pas over een maand mijn rijbewijs. Maar zodra ik die heb zul je mij en de andere motorrijders uit de groep vast wel een keer langs zien scheuren op de weg, crossbaan of het circuit. (Ik heb helaas geen foto’s van alle A1 motoren bij elkaar)
Hm misschien moet ik eerst de Husqy in elkaar gaan zetten. Zal ik daar een project log van maken?
Groetjes Pepijn
Nooit vertrouwen die dingen, je hebt een mooie collectie gehad haha.